Beroepsgeheim

Hi Vaantje allereerst wat zwaar dat jouw moeder ineens zo achteruit holt en siert het jou alleen maar dat je het het beste voor haar wenst. Als jouw moeder niet meer toerekeningsvatbaar is lijkt het mij een heel normale zaak dat een 1e-lijns familielid de contactpersoon is. Met als argument dat jouw moeder niet meer bij machte is om aan te geven wat ze behoeft zou een arts dat toch alleen maar kunnen toejuichen? Soms zit het ego van een arts in de weg, pas dat voor op. Who moet wijken voor de zorg van de patiënt. Het lijkt erop dat dat hier het geval is. Volg het advies van Parnassia of vraag een 2nd opinion aan jouw eigen huisarts. Succes, m.n. voor jouw moeder.

Ik moet hier toch even op reageren. Het heeft met ego van een arts helemaal niets van doen. Het zijn gewoon wettelijke kaders waaraan een arts moet voldoen. Als een patiënt dan ook nog expliciet zou aangeven dat geen enkele informatie verstrekt mag worden omdat ze bijvoorbeeld geen bemoeienis van kinderen of andere familie wilt, is de huisarts aan handen en voeten gebonden.
Je zou toch zelf ook niet willen, dat een familielid zich met jouw gezondheidszaken gaat bemoeien als jij dat niet wilt? En daar zijn nou precies die wetten voor bedoeld.
Als er een onhoudbare situatie ontstaat, omdat iemand niet meer voor zichzelf kan zorgen en in een geestelijk zwakke toestand verkeert, moet er een ander traject worden gestart.
Het is natuurlijk erg vervelend en frustrerend dat je dan tegen een muur oploopt, maar onwil van de arts is het beslist niet. Want je zou kunnen doen, is de huisarts aangeven dat je noodzakelijker wijs een alternatieve route wilt starten en of hij/zij haar medewerking daaraan wilt verlenen.

Dank allebei.
Mijn moeder is niet ineens zo achteruit gegaan, dit is een traject van jaren. Heb een tijd terug dus ook de hulp van die huisarts ingeschakeld, maar denk dat m’n moeder toen verdere hulp heeft gemeden.
Het probleem is dat moeder nog wel toerekeningsvatbaar is (dat klinkt hard, maar dat maakt het in dit geval zéér lastig) en dat ze alle zorg mijdt. Denk dat m’n moeder niks heeft aangegeven tav informatieverstrekking, maar dat de huisarts mogelijk schrikt van het feit dat het nu zo slecht gaat met moeder, (mijn roep om hulp jaren terug was niet voor niets) en dan zichzelf misschien voor de kop kan slaan dat ze destijds getrapt is in de manipulaties van haar, er weinig tot niets van de grond is gekomen, en zich dan nu beroept op haar beroepsgeheim. Geen onwil denk ik.
Ik loop inderdaad tegen een enorme muur op. Helaas de huisarts dinsdag niet kunnen bereiken, hoop op woensdag.