Goededag,

Graag wil ik u eerst meer inzicht geven over mijn Medisch verleden., in de hoop u een zo duidelijk mogelijk beeld te geven, en hopend op een dito antwoord.

Ik ben geboren in ’71. In de overgang van basisschool naar voortgezet onderwijs kreeg ik zeer zware epilepsieaanvallen. Dankzij medicatie was ik er binnen een maand vanaf, en is nooit meer teruggekomen. Jarenlang ging alles goed; ik ben nooit ziek geweest, zelfs geen griep.

Zo’n 5 jaar geleden ging alles in rap tempo fout. Zware steken in mijn lies, dat ik spontaan door mn benen zakte, en regelmatig flink door mn rug. Na onderzoek bleken mn laatse 3~5 onderwervels zwaar te zijn versleten. In dat zelfde jaar ben ik bijna 2x op een haar na dood geweest: ik kreeg levensgevaarlijke trombose in mijn been. Vanaf mn enkel tot aan mn lies zat het potdicht. Na een half jaar behandeling werdt de medicatie stopgezet, en ik kreeg er direct een levensgevaarlijke (zadel)longembolie achteraan. Levenslang aan de antistolling dus. Vanaf dat moment ben ik kortademig, haast chronisch zzurstoftekort, en een naar mijn mening flinke ernstige hartritmestoornissen…

Hiermee ben ik naar mijn huisarts gegaan. Echter, hij wilde me naar een psycholoog sturen; het zat vast tussen mn oren…(jaja..) Ondertussen viel ik regelmatig bewusteloos, vooral in de ochtend. Dit jaar nog, in Maart ben ik door bewusteloosheid ongelukkig ten val gekomen, en dus terug naar de arts. Na een hartfilmpje kreeg ik een looprecorder geinplanteerd.
Nog geen 2 dagen later belde het ziekenhuis: ik moest direct met hoge spoed naar ziekenhuis, want het bleek dat mijn hart regelmatig gewoon ruim 30sec !!! stilstaat. Ik kreeg een pacemaker…

Inmiddels heb ik die pacemaker al een half jaar., maar nog steeds val ik met regelmaat bewusteloos. Vrijwel altijd in de ochtend. Vaak voel ik het aankomen en ga dan snel liggen, of kruis mn benen en span mn buikspieren aan. Ik blijf dan WEL bij kennis. Maar soms ben ik te laat., zo ook vandaag; wederom in de ochtend. Ik voelde het aankomen in de badkamer, dus liep snel terug naar mn bed. Helaas, ik haalde het bed niet, want ik werd wakker op de grond VOOR mn bed. (gelukkig nam ik de trap niet…)

Ik ben een zeer nuchter persoon. Stress of angst
ken ik niet. Zelfs niet omtrent mijn ziektebeeld. Roken & drinken doe ik wel. Ik doe ongeveer 6 dagen over een pakje shag van 40Gr. , en drink alleen ‘s Avonds 3~4 biertjes. Ik WEET dat als men dit leest, de meesten hierin de oorzaak zien. Ikzelf ben ook erg Medisch aangelegd en opgeleid. Het ziekenhuis is dan ook niet bepaald blij om mij als patient te hebben. Toch ben ik van mening dat mijn nicotine/alcohol verbruik NIET de oorzaak is. Ik ben al eens een jaar lang met beide gestopt, en toch bleef ik met regelmaat bewusteloos vallen.

Ergens zit er vast een logische lijn in dit verhaal die alles in verbinding brengt.

Die pacemaker doet zn werk wel; dat heb ik reeds ondervonden. Waarom nog steeds met regelmaat bewusteloos vallen? En waarom vooral in de eerste uren van de ochtend dat ik net wakker ben?

Ik ben ook een van de weinigen die het vermogen heeft om, door concentratie het hartritme met een rotgang te verlagen. Vooral in mijn jeugd, tijdens sport op school had ik hier veel profijt van.

Dank voor uw aandacht.

Met vriendelijke groet, Patrick T