Hoi.
Zal even in het kort me voorstellen ik ben een man van 31 en heb eigenlijk na einde puberteit altijd onderbeen voetklachten gehad.
Het begon op mijn 17de toen ik voor het eerste een vaste baan had.
Daarbij moest ik veel staan en lopen. In het begin had ik uiteraard nog geen last maar dat duurde niet lang. Vermoeide kuiten speelde op en deze klachten werden steeds erger in een tijdsbestek van 2 weken, kon toen niet meer op mijn benen staan.
Toen ik liep had ik altijd een hupje bij het afzetten van de voet waardoor ik zeg maar veerde bij het lopen. Uiteraard naar de huisarts deze stuurde mij toen zonder pardon door naar een podotherapeut.
Er werd een steun zool aangemeten uiteraard gaf mij dat steun en verlichte wat klachten.
Mijn voet werd dus terug gedrukt in een normale positie maar nu komt het in die normale positie kreeg ik wel altijd en altijd aanhoudende vermoeide overbelaste kuiten en de druk onder mijn voet was ook heel hoog waardoor de voorvoet langzaam veranderde in een spreidvoet.
In de loop van jaren verdween de hup bij afzette zelf heb ik het idee dat de hup in mijn spieren en gewrichten is gaan zitten waardoor mijn klachten zijn verergert. Ook krijg ik steeds meer overbelastings klachten in de heup en rugklachten.
Zelf denk ik als ik het verhaal samen vat dat er een verkorting in achillespees of kuitspier zit.
Na 10 jaar op steunzolen gelopen te hebben en zittende werk te hebben gehad was het tijd voor wat anders.
In de 10 jaar tijd altijd nog steeds vermoeide kuiten en voeten ondanks mindere belasting en vergelijk me ook gewoon met andere mensen van mijn leeftijd.
Had in die tijd de klachten redelijk geaccepteerd.
Tot ik in mijn nieuwe baan weer moest lopen en staan.
Vermoeide en strakke kuiten en zere voeten kwamen in alle hevigheid terug.
Daarbij was er in de loop van jaren een bult bovenop mijn grote teen gewricht gekomen en altijd een flink knak in het teen gewricht.
Ik schrok van deze klachten en zat hierdoor ook niet lekker in mijn vel.
Terug naar de huisarts verhaal gedaan deze verwees mij naar een orthopeed.
Naar de orthopeed.
Uiteraard begonnen met foto’s maken van gewrichten enkel grote teen etc.
De eerste orthopeed twijfelde direct aan mijn lengte van kuit/achillespees.
Deze dame was een arts in opleiding en vertelde mij dat de voet onder druk een hoek van 90graden hoort te halen en bij mij was dit net het geval en ze haalde er een collega orthopeed bij.
Hij sprak met mij af dat ik moest gaan rekken. En dan over 3 maanden terug moest komen.
Later thuis dacht ik ik heb vroeger al zo veel gerekt ik zie hier geen heil in.
Dus ik belde terug en kon nog een keer langskomen bij een andere arts in opleiding en deze zei dat hij ook niks voor me kon betekenen.
Dus daar stond ik.
Via huisarts een second opinion aangevraagd bij de bergman clinics welke gespecificeerd zijn in voet enkel klachten.
Hier werd bij het consult tegen mij gezegd dat ik enigzins een spitsvoet had maar ik moest wel even een echo maken.
Ik kon daar gelijk op wachten en tijdens de echo bleef dat “de lange teenbuiger van de grote teen” vast liep tegen de tunnel in de enkel.
Het stuk waarbij de spier overloopt in pees was het spierweefsel toegenomen en dat kon niet door de tunnel heen.
Dat verklaart denk ook de enorme knak en stijfheid in de teen.
Volgens hun hadden was dat het.
ik was enorm opgelucht zou ik dan eindelijk kunnen lopen als nooit te voren eindelijk zonder vermoeidheid en pijn.
Gelijk begon de twijfel ook toe te slaan.
Een fysio en podo zeiden tegen mij dat dat extra weefsel ook het gevolg kan zijn van….bijvoorbeeld de kuit spitsvoet die die ervoor zorgde dat de druk daarop toe nam en dat daarom dat weefsel toenam.
Maargoed operatie eerst 1 enkel want daar zat het meeste
Begin dit jaar onder mes geweest ben nu ruim een maand verder zwelling is zo goed als weg operatiepijn ook.
Al aardig wat fysio gehad uiteraard heeft de grote teen meer ruimte en beweeglijkheid.
Maar verder merk ik weinig verschil en mijn gedachten blijven maar naar de kuit/achillespees gaan.
Nu snap ik best dat de operatie niet zo heel lang geleden is en ik doormiddel van fysio beter kan gaan afwikkelen.
Alleen merk nu al dat dit mijn doorgezakte voorvoet en kuiten nog niet veel goeds doet.
En ben bang dat ik nu een gevolg van heb opgelost wat dan later weer zal terug keren.
Nu is mijn vraag aan jullie hoe en wie krijg ik aan het verstand eens goed naar de kuit/achillespees te kijken?
De een vind hem te kort en de ander weer niet en dan ander dit en dat word er een beetje moedeloos van.
En wat jullie van het verhaal vinden en wat ik moet doen?
Lopen kost me zoveel energie dat ik er gewoon tegenop ga zien en vind dit niet normaal als 31 jarige.
Dus zie jullie reactie graag tegemoet.
Groetjes leo
