pijnlijke steken in mijn enkel worden een haast continue pijn

Ik heb al heel lang (maximaal een of twee maal per jaar) last van pijnlijke steken in mijn enkels (links óf rechts); een pijn die ik voel groeien tot een hoogtepunt om dan weer af te nemen. Het aantal van deze steken per ‘keer’ varieerde, vaak zitten er enkele minuten tussen de ene steek en de volgende, meestal duurde het in totaal niet langer dan een half uur, dan verdwenen de steken weer voor lange tijd. Een keer leken de steken door te halen vanuit mijn enkel naar mijn knie en duurde het ook langer voor het overging.
Vorige week vrijdag (10 dagen geleden) voelde ik de bekende steken weer en verwachtte dat, hoe vervelend ook, het wel zou over gaan zoals gewoonlijk. Dat deed het ook maar enkele uren later herbegon het al en dat was nieuw! Ook deze keer ging het voorbij maar beide keren leek het iets langer te duren dan ik mij herinner van vorige keren. Sindsdien voel ik de steken meer wel dan niet en vaak blijft na de steken zelf een zeurderige pijn hangen. Bij pijnvrije momenten merk ik wel dat aanraking (met de hand, mijn laken of broekspijp bijvoorbeeld) steken opwekt. Tevens merk ik ook dat de steken soms opkomen als ik nerveus word.

Samen met het vreemde schurende “zandgeluid” dat ik soms hoor in mijn achterhoofd en het feit dat mijn lichaam soms onverwachte spastische bewegingen maakt, vaak voor het slapen gaan, doet dit mij afvragen of dit iets te maken heeft met de hersenen? Een vierde fenomeen dat mij is gaan opvallen, is immers dat ik moe word in de auto (gelukkig rij ik zelf niet!) Deze vermoeidheid op zich is niet nieuw, maar wel zwaarder dan ze vroeger was en moeilijker om tegen te vechten. (maar dat laatste moet ik wel want ik ben te verlegen om op zo’n moment in slaap te vallen!) Maar hierdoor vrees ik soms voor een “overbelasting van de hersenen, aangezien ik al heel mijn leven alert moet zijn om dergelijke dingen te verbergen, tegen mijn autisme in te gaan om te functioneren en andere en zoals mijn mama zegt, ik altijd 27000 problemen zie waar er maximaal maar een kan zijn…

Een keer heb ik dit gemeld bij de ostheopaat die het verrassend genoeg zelfs niet vreemd toescheen maar hij achtte het onmogelijk om op dat moment op korte termijn te oordelen of het probleem zich inderdaad in zijn vakgebeid bevond.