Ritalin en antidepressiva en psychose

Na een aanranding en verkrachting kreeg ik meer last van concentratieproblemen en omdat een familielid van mij adhd heeft, dacht ik dat ik ook misschien een vorm hiervan zou kunnen hebben, aangezien ik altijd al dromerig was. Ik heb een dokter bezocht en ben toen aan de ritalin gegaan. Hierna ging het al niet helemaal goed met me en belandde ik opnieuw in een situatie waarin ik tegen mijn wil in seks heb gehad. Uiteindelijk viel ik een diepe put in, ik voelde me depressief was constant verdrietig voelde me vies en slecht en wilde alles doen om goed te zijn voor andere mensen waarbij ik mezelf compleet wegcijferde. Mijn eigen waarde was niet-bestaand en er was niks van mijn kracht en trots over. De dokter schreef naast de ritalin ook antidepressiva voor.

Door een ” vriendin” die ik in die periode maakte had ik nog enkele ” encounters” waar ik niet om gevraagd had, wat resulteerde in aanrandingen en seks tegen mijn wil. Ik heb overigens ook nee gezegd maar ik werd gepusht en gemanipuleerd om erin mee te gaan. Ik dacht regelmatig aan zelfmoord en was totaal mezelf niet meer. Er was letterlijk niets meer van mezelf over. Vrienden herkenden mij niet meer en waren zo geschokt dat ze zelfs niet meer met mij om wilden gaan.

Doordat ik uiteindelijk zwanger ben geraakt, ben ik van de medicijnen af gegaan en dat is mijn redding geweest. Ik heb nog lang problemen gehad met mijn grenzen aangeven, maar zonder medicijnen, met psychologische hulp en steun van mijn vriend ben ik erbovenop gekomen en ben ik nu weer meer mezelf, alleen voel ik mij nog heel erg beschadigd. De verandering ging na 2-3 maanden van de medicijnen af te zijn ook ineens vrij snel.

Mijn vraag is nu: Kan het zijn dat ik door de medicijnen in een psychose of iets ben geraakt waardoor ik mijzelf niet was en dus ook gedeeltelijk of totaal geen controle over mijzelf had en dus ontoerekeningsvatbaar was?

Meerdere directe familieleden lijden aan schizofrenie en ik ben dus bang dat ik hier misschien gevoelig voor ben en het getriggerd is door de medicijnen. Ik heb nu niet het idee dat ik er nog last van heb, de tweede vraag is dan ook: kan het dat het tijdelijk was en kan het nu ook zomaar opeens weer gebeuren dat ik in een psychose raak?

Ik ervoer ook rare situaties, zoals dat ik het idee had dat er geesten in huis waren, ik kreeg plotselinge angsten, terwijl het juist de bedoeling is dat antidepressiva je rustiger maken en helpen met angsten. Ik zag, voelde en hoorde dingen waarvan ik niet zeker weet of die er echt waren. Het was echt heel naar allemaal. Veel gebeurtenissen zijn overigens ook weg uit mijn herinneringen en soms krijg ik bij het zien van bepaalde situaties, spullen of mensen opeens vlagen of hele herinneringen terug. Op zich is dat normaal, maar over de tijd dat ik die medicijnen slikte, kan ik me zo goed als niks herinneren, behalve de extreem nare situaties en daar heb ik ook constant over gepraat. Daardoor lijkt het mij ook logischer dat ik die nog wel kan herinneren, maar zelfs dat lijkt meer op een verre vage nachtmerrie dan een daadwerkelijke gebeurtenis. Ik heb ook het gevoel alsof ik ben blijven hangen in de tijd voor ik aan de medicijnen ging, want die tijd kan ik me wel heel goed herinneren en als iemand naar mijn leeftijd vraag, heb ik ook een tijd moeite gehad met antwoord geven, omdat ik voor mijn gevoel nog die leeftijd had van voordat ik aan de medicijnen begon.