Uitspraak huisarts

Huisarts vermoedt bij patiënt van 78 jaar een vorm van kanker. Arts wil patiënt doorsturen naar ziekenhuis voor onderzoek, mits de patiënt bereid is zich bij gediagnosticeerde kanker te laten behandelen. Wanneer patiënt, die erg geschrokken is van het feit dat arts aan kanker denkt, tijdens het spreekuur meteen zegt dat niet te willen, weigert de arts vervolgens ook de patiënt door te sturen voor nader onderzoek, want dat zou dan toch ‘zinloos’ zijn….

Ik zou zeggen: eerst onderzoeken en met zekerheid vaststellen of het kanker is (of evt. een mogelijke andere diagnose stellen), dan patiënt informeren over de diagnose, behandelopties en evt. prognose bespreken. Daarna kan de patiënt m.i. pas gedegen zijn beslissing nemen. Mag een arts zomaar een onderzoek weigeren aan te vragen als de (bange en geschrokken) patiënt nu stelt geen behandeling te willen als dat nodig is?